Op adem komen dankzij logeerzorg
‘Gewoon even niks moeten – dat deed zoveel goed’
Op aanraden van Tandem probeerde Henny Henkes (79) begin dit jaar logeerzorg voor haar man Dick (80): een week zonder mantelzorg, puur voor zichzelf. “Eerst dacht ik: ga ik me niet eenzaam voelen? Maar ik vond het zalig. Ik kwam weer helemaal bij.”
Al 57 jaar zijn Henny en Dick samen. Ze genoten van een actief leven, tot vier jaar geleden alles in één klap veranderde. Dick kreeg wondroos op zijn oor, wat zijn evenwichtsorgaan aantastte. En daarna ging het snel: prikkelgevoeligheid, beginnende dementie en uiteindelijk beenmergkanker. Van een sportieve man die altijd buiten was, veranderde hij in iemand die vooral in zijn stoel zit.
“Dat is zo zuur”, zegt Henny. “Maar ik ben vrij laconiek en kan ik dingen goed weglachen. Ik probeer altijd overal het beste van te maken.”
Zelf ook zorg nodig
Alsof het nog niet genoeg was, kreeg Henny zelf borstkanker en moest meerdere operaties ondergaan. “Dit keer had ík steun nodig, maar Dick kon er door zijn eigen toestand niet voor mij zijn.” Ze hield zich lang groot, maar begin dit jaar merkte ze dat ze erdoorheen zat.
Op aanraden van Tandem probeerde ze logeerzorg: Dick verbleef een week in het Reinaldahuis, zodat Henny eindelijk kon opladen. Geen verplichtingen, geen planning – gewoon doen waar ze zin in had. Spontaan lunchen met vriendinnen, lachen, winkelen, een fietstochtje. En ’s avonds kaarsjes en een wijntje bij het eten om het leuk te maken. “Ik had het zó nodig”, bekent ze.
Gewoon doorgaan
“Dick noemde mij altijd zijn prinsesje, omdat hij degene was die alles regelde”, vertelt Henny. “Maar ondertussen doe ik het allemaal zelf: de administratie, belastingaangifte, en ik rijd zelfs auto als het moet.” Ze moet erom lachen: “Op je oude dag gaat er dan toch nog een wereld voor je open.”
Gelukkig staat ze er niet helemaal alleen voor. Met name hun casemanager is een grote steun: “Ze helpt écht vooruit, dwingt Dick om lastige gesprekken met de dokter aan te gaan, denkt mee, regelt dingen… Dat geeft enorm veel rust.”
Kleine geluksmomenten
Henny weet hoe belangrijk het is om goed voor zichzelf te zorgen. “Dick gaat drie keer per week naar de dagbesteding, en die tijd gebruik ik bewust voor mezelf. Vorig jaar was het nog twee keer, maar die extra dag maakt echt verschil.”
“Ik heb geen vaste sport of hobby’s, maar geniet van de kleine dingen: muziek luisteren, Wordfeud spelen om mijn koppie scherp te houden, een rondje op de fiets. Alleen al gezellig koffiedrinken met een vriendin met een taartje erbij – en mijn dag kan niet meer stuk!”
Op naar 60 jaar samen
Hoewel ze weet dat de toekomst steeds ingewikkelder wordt, richt ze zich op wat er wél is. “Het wordt slechter, daar doe je niets aan. Maar ik kies ervoor om te genieten van wat nog kan: samen even naar buiten, bij de Molenplas aan het water zitten, wat eten. Dát zijn de momenten die ik koester.”
“Ik mis mijn man zoals hij was, maar ik heb een fijn huis, een mooie tuin en lieve mensen om me heen. Twee geweldige zoons, twee lieve schoondochters, twee heerlijke kleinkinderen, en mijn vriendinnen. Zij geven me energie. Dat voelt zó rijk. Nog drie jaar, dan zijn we 60 jaar getrouwd. En ik ga ervan uit dat we dat samen volop gaan vieren!”