Jonge Mantelzorgers

jonge mantelzorgers

jonge mantelzorgers

Max (15)

“Soms voel ik me best wel klote”

Max (15) zit in de derde klas van de HAVO, wat best goed gaat. Hij houdt van skateboarden en chillen met vrienden. Hij woont met zijn moeder en zijn broertje van zeven. Niets bijzonders zo op het eerste gezicht, behalve dan dat Max zijn moeder ernstig ziek is, in een rolstoel zit en waarschijnlijk nog maar een paar jaar te leven heeft.

Max runt eigenlijk het hele huishouden, boodschappen doen, koken, zijn broertje van en naar school brengen zijn voor hem de normaalste zaak van de wereld. Even uit school naar de skatebaan of in de kantine blijven hangen zit er meestal niet in. Veel van zijn vrienden weten het niet, hij wil niet dat ze hem zielig vinden. Op school weten het sinds kort. “Mijn mentor kwam naar mij toe, mijn houding moest veranderen volgens hem. Ik was te vaak te laat, afwezig en mijn cijfers gingen achteruit. Ik heb toen toch maar verteld hoe mijn thuissituatie is. Hij schrok hier best wel van.”

Max vertelt dat ze toen op school zijn gaan kijken of er geen rekening gehouden kon worden met zijn situatie. Nu mag Max als het echt niet gelukt is om te leren een toets overdoen of op een later tijdstip maken en wordt er minder strikt gekeken naar hoe vaak Max te laat is. “Gelukkig ben ik redelijk goed op school, dus nu gaat het beter.”

Max groeit op met veel zorgen en de wetenschap dat zijn moeder niet oud zal worden. Mantelzorg heeft een grote invloed op zijn leven, toch geeft Max aan dat hij het op dit moment niet anders zou willen. ‘Mijn moeder is echt een supermoeder, zij verdient nu de volle aandacht, maar als ik soms ’s avonds in bed lig voel ik me best wel eens klote.’

Reacties zijn gesloten.