Etienne (20) woont samen met zijn moeder en twee broertjes, zijn vader verblijft op dit moment in een revalidatiekliniek. Etienne is half Amerikaans half Nederlands, zijn vader komt oorspronkelijk uit Amerika. Etienne volgt een Engelstalige hbo-studie in Amsterdam. Hij hoopt binnen een aantal maanden daar te gaan wonen, samen met vier vrienden. Etienne geniet vol van het leven, al stond 1,5 jaar geleden zijn wereld wel even op zijn kop. ‘’Mijn vader is in de nacht van de trap gevallen en brak zijn nek, mijn broertje en ik hebben hem onder aan de trap gevonden.’’
Het was een nacht zoals iedere andere nacht. Stil, donker en niets bijzonders. De moeder van Etienne was aan het werk, ze hielp bij een bevalling als verloskundige. Rond een uur of vijf hoorde Etienne een harde bonk. ‘’Ik hoorde ineens lawaai beneden, maar dacht dat het mijn broertje was. Hij is wel vaker in de nacht bezig met een kast in zijn kamer of aan het opruimen. Ik ben toen blijven liggen met het idee dat het niks was.’’ Na een paar seconden wist Etienne dat er iets goed mis was, zijn broertje kwam zijn kamer binnen en vertelde dat hun vader onder aan de trap lag. Samen zijn ze gaan kijken en deed Etienne de deur open van de trap, hierdoor viel zijn vader op de grond en zagen ze direct dat het goed mis was. ‘’Er was bloed op de muur en mijn vader was buiten westen, hij kon niet meer praten en bewegen. Ik heb direct mijn moeder gebeld en 112, mijn moeder herkende mij niet eens aan de telefoon. Ik was volledig in paniek. Gelukkig was de ambulance er snel en hebben ze hem meegenomen naar het ziekenhuis.’’
Tijdens het wachten in de familiekamer hoorden ze van de arts dat het letsel ernstig was, ze moesten een MRI maken van zijn lichaam. Uiteindelijk bleek dat hij een dwarslaesie had en nooit meer zou kunnen lopen. ‘’Toen we dat hoorden ging er van alles door mijn hoofd, ik kan mij niet eens meer herinneren wat er daarna gebeurde.’’
De vader van Etienne heeft nog geruime tijd in het ziekenhuis gelegen om aan te sterken. Etienne vertelt dat zijn vader vanaf dag één ontzettend positief met de nieuwe situatie omging. Hierdoor was het voor iedereen ‘dragelijk’ om met de verandering om te gaan. ‘’Doordat mijn vader zoveel doorzettingsvermogen heeft en altijd positief is, is de situatie voor mij niet per se heel erg veranderd. Tuurlijk is het in het begin wennen dat hij in een rolstoel zit en veel hulp nodig heeft, maar ik denk dat het meer impact heeft op mijn moeder dan op mij. Zij heeft meer in haar leven moeten aanpassen en opgeven dan ik. Dat vind ik soms wel sneu om te zien.’’
Etienne vertelt dat zijn vader lang in Heliomare heeft gerevalideerd. Nu is het afwachten op de verbouwingen thuis, zodat hij weer thuis kan komen wonen. Er zal een slaapkamer en badkamer geplaatst worden beneden. Hierdoor kunnen ze weer als een gezin samen wonen. ‘’Ook al ben ik van plan om op mijzelf te gaan wonen op korte termijn, ik zal regelmatig naar mijn vader gaan om hem te helpen. Nu breng ik hem ook twee keer per week naar de fysio, dat moet dan ook wel lukken. Het is in ieder geval fijn dat we veel mensen om ons heen hebben die ons helpen, hierdoor hoef ik niet alles alleen te doen.’’ Etienne vertelt dat hij blij is dat zijn vader niet veranderd is in zijn gedrag, hij is nog steeds dezelfde vader als vroeger. ‘’Hij motiveert mij enorm met alles en wil juist dat ik mijn eigen ding ga doen. Ik vind het heel fijn dat hij dit doet, al mis ik soms wel de tijd dat we samen op pad gingen of een potje voetbalde samen.’’